Chicago Sanitary and Ship Canal (kanał sanitarny i okrętowy) – kanał wodny w Stanach Zjednoczonych, łączący Południową odnogę rzeki Chicago z rzeką Des Plaines w Lockport w stanie Illinois. Ma długość 30 mil (48 km), minimalną szerokość 160 stóp (50 metrów), minimalną głębokość 9 stóp (2,7 metra) i 2 śluzy.
głównym celem kanału, założonego w 1885 roku, było odwrócenie przepływu rzeki Chicago z dala od jeziora Michigan w celu powstrzymania zanieczyszczenia wód jeziora przez Ścieki miejskie. Budowa kanału była największą operacją ziemną podjętą na kontynencie północnoamerykańskim do tego czasu i była godna uwagi dla wyszkolenia pokolenia inżynierów, z których kilku później pracowało nad Kanałem Panamskim. Kanał Chicago został ostatecznie połączony z małą rzeką Calumet przez kanał Calumet-Saganashkee (Cal-Sag).
kanał Chicago, otwarty w 1900 roku, był przeciwny sąsiednim stanom, które twierdziły, że przekierowanie wody z jeziora Michigan narusza ich prawa wodne. W 1930 roku Stany Zjednoczone Sąd Najwyższy orzekł przeciwko sanitarnej dzielnicy Chicago, organu zarządzającego kanałem, i w tym samym roku zarządzanie kanałem zostało przekazane United States Army Corps of Engineers. Korpus inżynierów ograniczył przepływ wody z jeziora Michigan do kanału, ale zachował go otwarty dla celów nawigacyjnych.
na początku XXI wieku kanał ponownie stał się punktem spornym dla innych państw Wielkich Jezior, gdy w kanale znaleziono karpia azjatyckiego, gatunek inwazyjny, który opanował System Missisipi. Korpus inżynierów skonstruował serię niskonapięciowych barier elektrycznych, aby powstrzymać karpie przed dalszym postępem, zachowując żeglowność ważnej drogi wodnej, jednocześnie chroniąc ekosystem Wielkich Jezior.